Internationale Reddingsactie: Bobby
Sharon Smallbone, tekst en foto
Vertaling in het Nederlands Heidi Muijen & Joke Koppius
Ik geloof dat ik het meest trots op mijn hond Bobby ben. Hij was een verdwaalde ruwe collie-achtige hond. Hij redde zichzelf van een bijna zekere dood, door heel sluw te zijn en zich ver van mensen te houden. Velen hadden het geprobeerd hem te pakken te krijgen.
Ondanks zijn terughoudendheid hechtte hij zich aan mijn honden en begon hij ons te schaduwen als we in de buurt van mijn huis gingen wandelen.
Bobby had honger en kwam op de opsporingslijst van het doden van kippen. Hij maakte zichzelf ook onpopulair door in het veld naast mijn huis door het zand te rollen. Tijdens dat rollen vernietigde hij enkele gewassen. De mensen die de aanplant hadden gedaan, gingen toen achter hem aan.
Op een dag zag ik een dode kalkoen in het graanveld naast de deur. Dus wurmde ik mezelf onder het gesloten hek door en gooide het ontzielde dier in een verre vuilcontainer in een poging het bewijs tegen hem te verminderen. Helaas waren enkele buurkinderen hier getuige van. Eén van hen was zelfs medeplichtig aan het inpakken van de kalkoen.
Ze waren erg ingenomen met mijn geheime missie en ik kon alleen maar hopen dat ze zich sterk zouden houden en mij niet zouden laten vallen.
Ik probeerde mensen ervan te doordringen dat Bobby mij lief was en niet een of ander wegwerp zwerfvuil. In de hoop dat dit hem zou beschermen.
Bobby verkoos het gezelschap van mijn honden, maar stond mij toe hem te aaien. Verder dan dat ging de liefde niet. Hij had immers altijd overleefd, door niet te dicht bij mensen te komen.
Uiteindelijk moest ik hem verdoven zodat ik hem naar de dierenarts kon brengen voor een gezondheidscontrole. Vervolgens bracht ik hem naar de kennel zodat hij kon worden herplaatst.
Later hoorde ik dat Bobby een huis had gevonden bij een dame in Oostenrijk, die met verstandelijk gehandicapte kinderen werkte. Ik kreeg enkele foto’s van een sprankelend schone hond toegestuurd. Dit nieuwe baasje van Bobby vertelde dat ze hoopte hem te trainen als een soort therapiehond die haar zou kunnen helpen bij haar werk.
Geen slechte uitkomst voor staatsvijand nummer één en zeker al die geheime missies waard.
