Anansi en Krokodil
Ewe verhaal uit de Volta regio in Ghana
Verteld door Kofi Dorvlo
Vertaling Heidi Muijen
Anansi en Krokodil waren vrienden en ze droegen ieder hun steentje bij aan de ontwikkeling van hun dorp.
De bewoners van het dorp vonden Krokodil een kei in metselen en zij kreeg dan ook het meeste werk in het dorp toebedeeld. Op een gegeven moment kwamen de dorpsbewoners op het idee leerlingen aan Krokodil toe te vertrouwen die het vak van haar zouden kunnen leren.
Anansi was een ijverige boer die alle zeilen moest bijzetten om zijn gezin te onderhouden, vooral tijdens perioden van langdurige droogte. Daarom was hij aangewezen op zijn bijzondere talenten en kunsten.
Anansi vertrouwde zijn vriendin Krokodil toe hoe hij zijn ambacht zo geperfectioneerd had dat hij op gebouwen en voorwerpen kon tekenen.
Deze vaardigheid kon hij naar eigen zeggen ook op eieren toepassen. Hij was erachter gekomen dat er uit zijn fraai beschilderde eieren, wanneer ze werden uitgebroed, bloedjes van kinderen kwamen.
Krokodil keek een tijdje in de spiegel en dacht na over haar lelijke uiterlijk. Ze vroeg Anansi of hij ook in zijn eierschilderingen haar lange mond en ruwe huid kon aanpassen, zodat deze niet aan haar kleintjes zouden worden doorgegeven.
Anansi antwoordde bevestigend en legde uit dat zijn gehele plan erop gericht was het uiterlijk van de kinderen van al zijn vrienden aantrekkelijker te maken.
Krokodil dacht hier een tijdje over na. Het kostte Anansi weinig moeite haar warm te maken voor zijn plan en Krokodil besloot het project een kans te geven.
Krokodil had een paar eieren in haar bezit en die gaf ze aan Anansi.
Anansi schilderde een paar mooie ontwerpen op de eieren. Toen Krokodil langs kwam, vroeg Anansi haar achter het raam te blijven staan om de eieren te bekijken. Anansi liet Krokodil vakkundig steeds hetzelfde ei zien, in plaats van haar andere eieren, die hij als omelet had opgepeuzeld.
Krokodil kwam terug met meer eieren en steeds smulde Anansi van de eieren en ging door met zijn trucjes. Op een dag deelde Krokodil Anansi mee dat ze binnenkort de eieren zou komen ophalen om ze uit te broeden. Zij verheugde zich er al op haar krokodillengebroed te zien uitkomen met hun nieuwe knappe uiterlijk!
Krokodil bleef ondertussen met haar metselwerk doorgaan. Anansi stond nu voor het probleem hoe hij aan eieren voor Krokodil zou moeten komen. Daarom bedacht hij een plan om Krokodil te doden.
Hij wist waar zij werkte en liep langs de bouwplaats.
Toen Anansi Krokodil zag sjouwen, bood hij haar aan de gestapelde stenen op haar hoofd te helpen dragen. Net toen zij een stapel wilde optillen, vroeg Anansi welke plek op haar hoofd dodelijk zou zijn, zodat hij daar bij het stapelen van de stenen extra voorzichtig kon zijn. Krokodil wees op een platte kraakbeenlaag onder haar slaap.
Toen Anansi een stapel stenen optilde om het op de kop van Krokodil te zetten, liet hij het keihard neerdalen op de bewuste plek onder haar slaap. Anansi zag Krokodil in haar laatste momenten van haar leven met veel pijn sterven.
De mensen in het dorp kwamen langs en zagen Anansi krokodillentranen huilen. Zij hadden er geen idee van dat Anansi krokodilleneieren had verorberd, aangezien Krokodil de eieren zonder getuigen aan Anansi had gegeven.
